Ik moet wat bekennen: mijn woonkamer is niet langer roze. Zo, het hoge woord is eruit. Om precies te zijn, zijn alle muren wit geverfd. De roze muur heeft er in totaal zes weken opgezeten. Ik weet dat er veel mensen zijn die het roze helemaal het einde vonden op mijn muur. Ik natuurlijk ook in het begin, maar na een tijdje begon het toch te knagen. Het was een prachtige warme tint roze, daar lag het niet aan, maar voor mij toch te weinig natuurlijk. Elke keer dacht ik weer: oh ja, roze.
Enfin, ik heb mijn gevoel gevolgd, en de muur is nu heerlijk rustig wit met als accentkleur camouflage green van Flexa. Om eerlijk te zijn vind ik het soms best lastig, wat dat is je gevoel volgen. Qua interieur merk ik dat mijn stijl steeds verandert en met de trends mee groeit. Natuurlijk word ik soms ook wel eens moe van mezelf. Maar over het algemeen geniet ik juist heel erg van het veranderen van mijn interieur. Heerlijk om alle accessoires op tafel te zetten en vandaar uit nieuwe plekjes ervoor te verzinnen. En ook nieuwe klusideeën tot uitvoer brengen vind ik het leukste om te doen. Tja, dat het ene idee nu gewoon wat langer mee gaat dan het andere, is een feit.
Ja, en qua financiën? Gelukkig kost een andere tint verf op de muur niet zoveel, terwijl het een groots effect geeft. En als ik wat nieuws koop voor mijn interieur, zorg ik er dan ook voor dat het neutraal is van kleur zodat het bij meerdere stijlen past. Daarnaast houd ik van tweedehands meubels en accessoires. Ik denk dat het overgrote deel van mijn huis dan ook uit spullen bestaan die een tweede kans hebben gekregen. Zelf verkoop ik ook spullen waar ik op uitgekeken ben door via Marktplaats (of via Instagramkoopjeshoek).
En de reacties van andere mensen? Ik heb geleerd om alleen maar naar de positieve comments te luisteren (zoals altijd beter is). De mensen die het zo leuk aan mij vinden dat mijn huis geen dag hetzelfde is. Die elke keer weer weten als ze op bezoek komen dat er wel weer wat veranderd is in de tussentijd. Het is in ieder geval nooit saai in huis toch?
See you next time!
